Podczas użytkowania systemu kanalizacji, dźwięki powstają w rurociągu powodując jego drgania na skutek przepływających w nim ścieków.

Większość rozprzestrzenianego hałasu wytwarzana jest wewnątrz rury, ale drgania, które się wytwarzają przekazywane są z rur do otoczenia i do obejm systemu kanalizacyjnego, a w konsekwencji do konstrukcji budynku.

Aby mieć kontrolę nad poziomem hałasu w systemie kanalizacji, należy go prawidłowo zaprojektować i zamontować, ale również ważne jest aby zastosować system kanalizacji gwarantujący podwyższone właściwościowości dźwiękochłonne.

Silere^® jest systemem o najwyższej klasie dźwiękochłonności, który został zaprojektowany dla instalacji niskoszumowych o najwyższych parametrach. Przy przepływie ścieków rzędu 2 l/s (typowa wartość odpływu z WC) mierzony poziom hałasu wynosi 6 dB(A).

Do oceny skuteczności systemów kanalizacyjnych, służą dwie metody pomiaru w laboratorium i są to: niemiecka norma DIN 4109 (wraz z DIN 52219) i Europejski Standard EN 14366.

Oba standardy do pomiaru nakładają obowiązek wykonania pomiarów w budynku czteropiętrowym z wewnętrzną ścianą wykonaną z betonu, do której przymocowany jest pion kanalizacyjny.

Kondygnacje pomiarowe posiadają po dwa pomieszczenia: przednie, w którym zainstalowano rurę oraz tylne, w którem nie ma żadnej instalacji. Drgania docierają do niego poprzez ścianę działową. Zmierzone wartości mogą być wyrażone różnymi wskaźnikami, w zależności od wymagań stawianych przez normy.

L_SC,A  jest wskaźnikiem wymaganym przez EN 14366 i wskazuje poziom hałasu przenoszonego przez konstrukcję, a L_IN jest wskaźnikiem, który obejmuje również poziom fali dźwiękowej w powietrzu wymagany przez DIN 4109.

Nie ma znaczenia, który wskaźnik jest ważniejszy, aspekt który należy wziąć pod uwagę do prawidłowego porównania systemów kanalizacyjnych to taki, żeby w pomiarach były wykorzystane te same wskaźniki.

Rzeczywiste poziomy hałasu mogą być mierzone tylko na miejscu, emisje hałasu zależą od wielu czynników, takich jak instalacja i rodzaj budynku oraz wskaźniki laboratoryjne, których użyto jako środek porównawczy.